WOI was een oorlog waarin voor het eerst loopgraven werden gebruikt. Ik kan de leerlingen wel vertellen wat dat precies zijn, maar ik kan ze nog veel beter tonen. In Ieper is een stuk loopgraaf gerenoveerd. Deze site heet Yorkshire trench & Dug-out.
Op onderstaande foto vind je de A-frame. Door de onderwaterzetting van de IJzervlakte was alles heel moerassig. Er werden dus loopplanken aangelegd boven de grond zodat je je toch snel kon verplaatsen. Snelheid is immers belangrijk als er scherpschutters op de loer liggen.
In de loopgraaf zijn plaatsen voorzien waar men het geweer door een gat kon steken. Zo kon men de vijand beschieten terwijl men 'veilig' stond.
Deep dug-out betekent een diep uitgegraven ruimte. Dit is afgesloten voor publiek omdat het grondwater er naar boven komt. Tijdens de oorlog was er natuurlijk ook grondwater. Toen moest men het water constant uit de loopgraven weren. Van droge voeten was er dus weinig sprake in de loopgraven.
De loopgraven zijn volgens bepaalde structuren gegraven. Een loopgraaf loopt niet mooi rechtdoor. Wanneer er vijanden in de loopgraven dringen, schuilt er voor hen, maar ook voor elke andere soldaat, gevaar achter elk hoekje.
De muren, opgebouwd met zandzakjes, zijn hoger aan de kant van de vijand. Die zijn voorzien van kijkgaatjes om de vijand te bespieden en te beschieten.
In Passendale bezochten we het Tyne Cot Cemetery. Deze imposante begraafplaats vertelde ons dat soldaten tijdens WOI heel vaak ter plaatse werden begraven, meestal bij de ziekenpost. Hier kun je goed zien dat deze soldaten niet zomaar hier begraven zijn. Op Tyne Cot Cemetery staan immers nog drie bunkers.
Op deze muren staan alle vermisten die meevochten tijdens de oorlog. Dit ter aanvulling van de namen die te vinden zijn op de Menenpoort.
Deze cross of Sacrifice is gebouwd op een bunker. De hoogte van het kruis vertelt iets over het aantal begraven soldaten op die begraafplaats.
De leerlingen kunnen beamen dat hier heel veel soldaten begraven werden!
