Het ijs zag er nog heel stabiel uit. Nergens was water te bespeuren. We maakten wel een paar afspraken :
*niet te dicht bij de boord
*niet onder de brug
*niet verder dan tot waar juf. Katrien Vervisch was
Camille ontdekte al vlug een doodgevroren waterhoentje in het ijs. Een tijd later zagen we ook nog een bevroren karper.
Het stappen en het glijden verliep heel vlot. Het was reuzeleuk.
Er was wel eens eentje die viel en die inderdaad 'kontpijn' had, maar dat hadden we er graag voor over.
Na ongeveer een dik uur verlieten we het ijs. We mochten onze koude handen en voeten gaan warmen in Steenstraete en daar kregen we van Bart en An een heerlijke warme chocomelk voorgeschoteld. Bedankt Bart en An!!!
Rond 11.15 waren we terug op school en dan schreven we nog een verslagje over de leuke voormiddag.
Evelien, Wout